قدم‌هايت را با توجه به آن بردارى.

35 مردمى كه دنيا را آزموده و شناخته‌اند، مثل مسافرانى‌اند كه از منزل‌گاهى بى‌آب و گياه، عزم جايى را كرده‌اند، وسيع و آباد.

36 آنان، رنج راه و دورى دوست، سختى سفر و غذاى ناگوار، همه را تاب مى‌آورند؛

37 تا به خانه وسيع و منزل‌گاه امن و آرامشان برسند.

38 از اين سختى‌ها، دردى احساس نمى‌كنند؛

39 هزينه‌هاى سفر را ضرر حساب نمى‌كنند

40 دوست داشتنى‌تر از آن چه به منزل و محله موعود، نزديكشان مى‌كند، چيزى نيست‌

41 و مردمى كه دنيا فريبشان داده، مثل مسافرانى‌اند كه از جايى وسيع و آباد، مى‌روند به منزل‌گاهى بى‌آب و گياه؛

42 و برايشان ناخوشايندتر و دشوارتر از اين كوچ، از اين رفتن به جانب ناآباد، چيزى نيست.