جليل مى‌فرمود: تماماً براى مؤمن خير و سعادت است.

119- امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ فرمود:

همانا بنده‌اى كه دوستدار خداوند باشد، در مورد امرى خدا را مى‌خواند، پس خداوند به فرشته مسئول آن امر دستور مى‌دهد كه حاجت بنده مرا برآورده كن و عجله منما، كه من علاقه دارم صدا و دعاى او را بشنوم؛ ولى اگر بنده‌اى مخالف خداوند باشد و در موردى خدا را بخواند، خداوند به فرشته مسئول همان مورد دستور مى‌دهد كه حاجت او را سريع برآورده كن، كه من از شنيدن صدا و سخن او كراهت دارم.

امام عَلَيْهِ السَّلَامُ فرمود: مردم گويند: حاجت اين شخص برآورده گشته و ديگرى محروم شده است، فقط بخاطر كرامت و احترام اين شخص و پستى و بى‌قابليتى ديگرى بر خداوند.

120- از امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ (نقل شده است كه) فرمود:

همانا براى بنده‌اى نزد خداوند درجه و مقامى است كه نمى‌تواند به وسيله اعمال به آن مقام دست يابد، پس او را نسبت به جسمش، يا اموالش و يا فرزندانش مبتلايش مى‌گرداند، پس اگر تحمّل و صبر نمايد، به آن درجه و مقام (رُبوبى) خواهد رسد.