پاسخ ندادن به دشنام مشركان:

«وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ»[1]

«هيچ‌گاه بت‌ها و معبودهاى مشركين را دشنام ندهيد، زيرا اين عمل سبب مى‌شود كه آنها نيز به ساحت قدس خداوند همين كار را از روى ظلم و ستم و جهل و نادانى انجام دهند.»

دورى از هم‌نشينى با كسانى كه دخالت در آيات خدا مى‌كنند:

«وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرى‌ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»[2]

«هنگامى كه مخالفان لجوج و بى‌منطق را مشاهده كنى كه آيات خدا را استهزاء كنند، از آنها روى برگردان! تا از اين كار صرف‌نظر كرده، به سخنان ديگرى بپردازند. اگر شيطان تو را به فراموشى افكند و با اين‌گونه اشخاص سهوا هم‌نشين شدى، به مجرّد اين‌كه متوجّه موضوع گشتى، فورا از آن مجلس برخيز و با اين ستمكاران منشين!»

«وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آياتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِها وَ يُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ»[3]

«در قرآن به شما قبلا دستور داده شده كه هنگامى كه بشنويد افرادى نسبت به آيات قرآنى كفر مى‌ورزند و استهزاء مى‌كنند، با آنها ننشينيد تا از اين كار صرف‌نظر كنند و به مسائل ديگرى بپردازند. اگر شما در اين‌گونه مجالس شركت كرديد، همانند آنها خواهيد بود.»

زياد سوگند ياد نكردن به نام خدا:

«وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»[4]

«خداوند را در معرض سوگندهاى خود براى ترك نيكى و تقوا و اصلاح در ميان مردم قرار ندهيد (و بدانيد) خدا شنوا و داناست.»

[1] - انعام( 6) آيه 108.

[2] - انعام( 6) آيه 68.

[3] - نساء( 4) آيه 140.

[4] - بقره( 2) آيه 224.