«اگر آنها از درگيرى با شما كنار نرفتند و پيشنهاد صلح نكردند و دست از شما برنداشتند، هر كجا آنان را يافتيد، اسير كنيد و در صورت مقاومت بكشيد! آنان كسانى هستند كه ما تسلّط آشكارى براى شما نسبت به آنها قرار داده‌ايم.»

«أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ»[1]

«خداوند به كسانى كه جنگ از طرف دشمنان بر آنها تحميل شده، اجازه جهاد داده است، چرا كه آنان مورد ستم قرار گرفته‌اند، و خداوند قدرت بر يارى كردن آنها را دارد.»

2- كمك به مستضعفان:

«وَ ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيراً»[2]

«چرا شما در راه خدا و در راه مردان و زنان و كودكان مظلوم و بى‌دفاعى كه در چنگال ستمگران گرفتار شده‌اند، مبارزه نمى‌كنيد، آيا عواطف انسانى شما اجازه مى‌دهد كه خاموش باشيد و اين صحنه‌هاى رقّت‌بار را تماشا كنيد؟ اين مستضعفان آنهايى هستند كه مى‌گويند: خدايا ما را از اين شهر (مكّه) كه اهلش ستمگرند، بيرون ببر! ولىّ و سرپرستى براى حمايت ما از جانب خودت قرار ده! و براى ما از طرف خود يا روياورى تعيين فرما!»

پيكار تنها با طرف مبارزه:

«وَ قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ»[3]

«با كسانى كه با شما مى‌جنگند، در راه خدا پيكار كنيد! (ولى) از حد تجاوز نكنيد، چرا كه خداوند، تجاوزكاران را دوست نمى‌دارد.»

حقّ فرار با ديدن تجاوزگران نيست:

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفاً فَلا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبارَ»[4]

[1] - حج( 22) آيه 39.

[2] - نساء( 4) آيه 75.

[3] - بقره( 2) آيه 190.

[4] - انفال( 8) آيه 15.