... برطبق قانون عدل:

«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‌ أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراً»[1]

«خداوند بر شما فرمان مى‌دهد كه امانت‌ها را به صاحبانشان برگردانيد، و به هنگامى كه ميان مردم داورى مى‌كنيد، از روى عدالت حكم كنيد! خداوند پند و اندرزهاى خوبى به شما مى‌دهد، در هرحال خدا (مراقب اعمال شماست)، هم سخنان شما را مى‌شنود و هم كارهاى شما را مى‌بيند.»

اجراى نظم:

«إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ إِلَّا الَّذِينَ تابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»[2]

«كيفر كسانى كه با خدا و پيامبر به جنگ برمى‌خيزند و در روى زمين دست به فساد مى‌زنند، اين است كه: كشته شوند، يا به دار آويخته شوند، يا دست و پاى آنها به‌طور مخالف (دست راست با پاى چپ) بريده شود، يا از سرزمينى كه در آن زندگى مى‌كنند، تبعيد گردند.

اين مجازات و رسوايى آنها در دنياست، و (تنها به اين مجازات قناعت نخواهد شد، بلكه) در آخرت نيز كيفر سختى خواهند داشت، مگر كسانى كه پيش از دست‌رسى به آنها توبه و بازگشت كنند، كه مشمول عفو خداوند خواهند شد، و بدانيد خداوند غفور و رحيم است.»

حفظ اموال عمومى و تصرّف نكردن آنها:

«وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ»[3]

«هيچ پيغمبرى ممكن نيست خيانت كند، و هركس خيانت كند، روز رستاخيز آن‌چه را در آن خيانت كرده، به عنوان مدرك جنايت بر دوش خويش حمل مى‌كند، و يا همراه خود به صحنه محشر

[1] - نساء( 4) آيه 58.

[2] - مائده( 5) آيه 34- 33.

[3] - آل عمران( 3) آيه 161.