«به خدا و رسولش ايمان بياوريد و از آن‌چه شما را جانشين و نماينده خود قرار داده، انفاق كنيد، كسانى كه از شما ايمان بياورند و انفاق كنند، اجر بزرگى دارند.»

«وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»*[1]

«و كسانى كه از بخل و حرص نفس خويش بازداشته شده‌اند، رستگارانند.»

«الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ»[2]

«كسانى كه اموال خود را در شب و روز، پنهان و آشكار، انفاق مى‌كنند، پاداششان نزد پروردگارشان است، نه ترسى بر آنهاست و نه غمگين مى‌شوند.»

«مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ»[3]

«مثل كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‌كنند، همانند بذرى است كه هفت خوشه بروياند و در هر خوشه‌اى يك‌صد دانه باشد، خداوند آن را براى هركس بخواهد (و شايستگى ببيند)، دو يا چند برابر مى‌كند، چرا كه او رحمت و آگاهى وسيع دارد.»

«إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُحْسِنِينَ كانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ»[4]

«آنها پيش از آن (در سراى دنيا) از نيكوكاران بودند، آنها كمى از شب را مى‌خوابيدند و در سحرگاهان استغفار مى‌كردند، و در اموال آن‌ها حقّى براى سائل و محروم بود.»

نكوهش اندوختن و بخل ورزيدن:

«وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ الَّذِي جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ».[5]

«واى بر هر عيب‌جوى مسخره‌كننده‌اى، همان كسى كه مال فراوانى جمع‌آورى و شماره كرده، گمان مى‌كند اموالش او را جاودانه سازد، به زودى در آتشى خردكننده پرتاب مى‌شود!»

[1] - حشر( 59) آيه 9 و تغابن/ 16.

[2] - بقره( 2) آيه 274.

[3] - بقره( 2) آيه 261.

[4] - ذاريات( 51) آيه 19- 16.

[5] - همزه( 104) آيه 4- 1.