«كافران از بنى اسرائيل بر زبان داوود و عيسى بن مريم لعن شدند و اين
دو پيامبر بزرگ از خدا خواستند كه آنها را از رحمت خويش دور سازد، اين اعلام تنفّر
و بيزارى به خاطر آن بود كه آنها گناهكار و متجاوز بودند، يكديگر را از كار خلاف
نهى نمىكردند، و حتّى جمعى از نيكان آنها با سكوت و سازشكارى، افراد گناهكار را
عملا تشويق مىكردند، برنامه عمل آنها بسيار زشت و ناپسند بود.»