را به‌طور شايسته بپردازيد.»

برخورد انسانى:

«وَ أْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ»[1]

« (درباره فرزندان كار را) با مشاوره شايسته انجام دهيد.»

معاشرت نيكو، حتّى در وقت ناراحتى:

«وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسى‌ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ يَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْراً كَثِيراً»[2]

«با آن‌ها (زنان) به‌طور شايسته معاشرت كنيد، اگر به جهاتى با همسران خود رضايت كامل نداشته باشيد و بر اثر امورى آنها در نظر شما خوشايند نباشند (فورا تصميم به جدايى نگيريد)، و اى بسا آن‌چه را نمى‌پسنديد، خداوند در آن خير و بركت و سود فراوانى قرار داده باشد.»

«وَ لَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّساءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوها كَالْمُعَلَّقَةِ وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحِيماً»[3]

«عدالت از نظر محبّت ميان همسران امكان‌پذير نيست، هرچند در اين زمينه كوشش شود.

اكنون كه نمى‌توانيد مساوات كامل را از نظر محبّت برقرار كنيد، لااقل تمايل قلبى را متوجّه يكى از آنان نسازيد! كه ديگرى به صورت بلاتكليف درآيد و حقوق او عملا ضايع شود. و اگر راه اصلاح و تقوا پيشه گيريد و گذشته را جبران كنيد، خداوند شما را مشمول رحمت خويش قرار دهد.»

آشتى پس از اختلاف:

«وَ إِنِ امْرَأَةٌ خافَتْ مِنْ بَعْلِها نُشُوزاً أَوْ إِعْراضاً فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يُصْلِحا بَيْنَهُما صُلْحاً وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ وَ أُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ»[4]

«هرگاه زنى احساس كند كه شوهرش بناى سركشى و اعراض دارد، مانعى ندارد كه براى حفظ حريم زوجيّت از پاره‌اى از حقوق خود صرف‌نظر كند و باهم صلح نمايند، به‌هرحال صلح كردن بهتر است. مردم ذاتا و طبعا به غريزه حبّ ذات، در امواج بخل قرار دارند.»

[1] - طلاق( 65) آيه 6.

[2] - نساء( 4) آيه 19.

[3] - نساء( 4) آيه 129.

[4] - نساء( 4) آيه 128.