«مردان سرپرست و نگهبان زنانند، اين سرپرستى به خاطر برترىهايى است
كه (از نظر نظام اجتماع) خداوند براى بعضى نسبت به بعضى ديگر قرار داده است و نيز
اين سرپرستى به خاطر تعهّداتى است كه مردان در مورد پرداختهاى مالى در برابر زنان
و خانواده به عهده دارند.»
«مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شير مىدهند، اين براى كسى است
كه بخواهد دوران شيرخوارگى را كامل كند و بر آن كسى كه فرزند براى او متولّد شده
(پدر)، لازم است خوراك و پوشاك مادران را بهطور شايسته بپردازد. هيچكس موظّف
نيست بيش از مقدار توانايى خود را انجام دهد.
(نه مادر به خاطر اختلاف با پدر) حق دارد كه به كودك ضرر بزند و نه
پدر (به خاطر اختلاف با مادر). و بر وارث او نيز لازم است اين كار را انجام دهد.
اگر آن دو با رضايت و مشورت يكديگر بخواهند كودك را (زودتر از دو سال يا بيست و يك
ماه) از شير بازگيرند، گناهى بر آنها نيست. اگر (با عدم توانايى) خواستيد دايهاى
براى فرزندان بگيريد، گناهى بر شما نيست، هرگاه حقّ گذشته مادر