سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكاراً»[1]

«اميد است اگر او شما را طلاق گويد، پروردگارش به جاى شما همسرانى بهتر براى او قرار دهد، همسرانى مسلمان، مؤمن و متواضع، توبه‌كار، عابد، هجرت‌كننده، زنانى غيرباكره و باكره.»

«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها فَتَعالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَ أُسَرِّحْكُنَّ سَراحاً جَمِيلًا وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً»[2]

«اى پيامبر! به همسرانت بگو: اگر شما زندگى دنيا را مى‌خواهيد و طالب زينت آن هستيد، بياييد هديه‌اى به شما دهم و شما را به طرز نيكويى رها سازم، امّا اگر شما خدا و پيامبرش و سراى آخرت را مى‌خواهيد (و به زندگى ساده و احيانا به محروميّت‌ها قانع هستيد)، پس خداوند براى نيكوكاران شما پاداش عظيمى آماده ساخته است.»

رضاى مطلق و متقابل:

«لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ كَرْهاً»[3]

«اى افراد باايمان! براى شما حلال نيست كه از زنان از روى اكراه (و ايجاد ناراحتى) ارث ببريد!)»

«وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْواجَهُنَّ إِذا تَراضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ»[4]

«هنگامى كه زنان را طلاق داديد و عدّه خود را به پايان رسانيدند، مانع آنها نشويد كه با همسران (سابق) خويش ازدواج كنند، اگر در ميان آنها رضايت به طرز پسنديده‌اى حاصل شود.»

مهريّه:

«وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْ‌ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَكُلُوهُ هَنِيئاً مَرِيئاً»[5]

«مهر زنان را به‌طور كامل به عنوان يك عطيّه (الهى) بپردازيد، اگر زنان با رضايت كامل‌

[1] - تحريم( 66) آيه 5.

[2] - احزاب( 33) آيه 29- 28.

[3] - نساء( 4) آيه 19.

[4] - بقره( 2) آيه 232.

[5] - نساء( 4) آيه 4.