«وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»[1]

«با كسانى باش كه پروردگار خود را صبح و عصر مى‌خوانند و تنها رضاى او را مى‌طلبند و هرگز به خاطر زيورهاى دنيا، چشمان خود را از آنها برمگير!»

«وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى‌ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقى‌»[2]

«و هرگز چشمان خود را به نعمت‌هاى مادّى كه به گروه‌هايى از آنها (كفّار و مخالفان) داده‌ايم، ميفكن! (اين‌ها) شكوفه‌هاى زندگى دنياست، آن‌چه پروردگارت به تو روزى داده، بهتر و پايدارتر است.»

حسد و طمع:

«أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‌ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ»[3]

«يا اين‌كه نسبت به مردم (پيامبر و خاندانش) در برابر آن‌چه خدا از فضلش به آنان بخشيده است، حسد مى‌ورزند.»

«وَ لا تَتَمَنَّوْا ما فَضَّلَ اللَّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلى‌ بَعْضٍ لِلرِّجالِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا وَ لِلنِّساءِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيماً»[4]

«برترى‌هايى كه خداوند براى بعضى از شما نسبت به بعضى ديگر قائل شده، هرگز آرزو نكنيد.

مردان و زنان هركدام بهره‌اى از كوشش‌ها و تلاش‌ها و موقعيّت خود را دارند، به جاى آرزو كردن اين‌گونه تفاوت‌ها از فضل خدا و لطف و كرم او تمنّا كنيد، چون خداوند به همه‌چيز داناست.»

تأسّف بر گذشته و خوشحالى براى آينده:

«لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‌ ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ»[5]

[1] - كهف( 18) آيه 28.

[2] - طه( 20) آيه 131.

[3] - نساء( 4) آيه 54.

[4] - نساء( 4) آيه 32.

[5] - آل عمران( 3) آيه 153.