و نه براى آرزوى من بر ماندن فرزندم در اين خرابه است بلكه طبع من چنين اقتضايى مى‌كند و من هم ميل ندارم با طبعم مخالفت كنم.

اى شنونده! آيا تو اين مرد خرابه‌نشين را با اين وصف از پست‌ترين نادانها نمى‌شمارى؟! پس بپرهيز از اين كه در خلق و خويى واقع شوى كه براى غير خودت نمى‌پسندى زيرا نفس خودت نسبت به خودت از ديگران عزيزتر است (يعنى صفتى را كه بر ديگران نمى‌پسندى بايد به طريق اولى بر خودت نپسندى)

مقايسه عذاب‌هاى دنيا با عذاب‌هاى آخرت‌

بدان كه همانا گزيدن افعى‌ها و خوردن درنده‌ها و ساير آفات دنيوى هيچ نسبتى با كمترين محنتى از محنت‌هاى آخرت كه كسب‌شونده در دنيا هستند ندارند. بلكه هيچ نسبتى با يك لحظه اعراض و توبيخ خداوند سبحان در عرصه قيامت، يا با يك عرضه بر آتش و به سرعت خارج شدن ندارد. پس چه گمان مى‌برى به توبيخى كه هزاران سال امتداد دارد. و به نفخه عذاب جهنمى كه هزار سال دردش باقى است و گزيدن مارها و عقربهايى كه چهل حزيف (هر حزيف 80 سال است) اثر درد و رنجش مى‌ماند. و چه نسبتى است ميان بالاترين قصر دنيا و پائين‌ترين مسكن بهشت، و چه نسبتى است ميان بالاترين و فاخرترين لباسهاى دنيا و سندس و استبرق بهشت و هم چنين ساير نعمت‌هاى دائمى آن جهان‌