نام کتاب : مفردات نهج البلاغه نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 870
در قراق
رسول خدا 6 فرمايد: «بابى انت و
امّى يا رسول الله لقد انقطع بموتك ما لم ينقطع بموت غيرك من النبوّة و الانباء و
اخبار السماء» خ 235 355 «ضرس قاطع» دندان برنده درباره جاهل عالم نما
فرموده: «لم يعضّ على العلم بضرس قاطع» خ 17 95
چنانكه در «ضرس» گذشت «مقطّعات النيران» خ 109 تكّه شدههاى آتش
قطن
قطون:
اقامت و وطن گزيدن، آن فقط يك بار در «نهج» آمده است، درباره دنيا فرموده: «فانّها دار شخوص... ساكنها ظاعن و قاطنها بائن» خ 196
310، دنيا ديار انتقال است، سكونت كننده آن كوچ كننده است و اقامت كنندهاش جدا
شونده است
قعب
(مثل
عقل) كاسه بزرگ، آن فقط يك بار در «نهج» آمده است در مذمّت ياران فرموده: «فلو ائتمنت احدكم على قعب لخشيت ان يذهب بعلاقته» خ
25 67، يعنى اگر يكى از شما را بر كاسه بزرگى امين گردانم مىترسم كه بند آنرا
ببرد
قعود
نشستن.
به كوتاهى از كار نيز اطلاق مىشود مواردى از آن در «نهج» آمده است، در رابطه با
آدم ميّت فرموده: «حتّى اذا انصرف المشيّع و رجع
المتفّجع اقعد فى حضرته نجيّا لبهتة السئوال و عثرة الامتحان» خ 83 113،
چون تشييع كنندگان و مصيبت زدگان برگشتند، در قبرش نشانده مىشود به طور نجوى براى
سوال قبر مبهوت كنده و خطا كردن در امتحان. از اين معلوم مىشود كه در قبر، روح در
بدن ميّت داخل مىشود و او را مىنشانند، چنانكه در روايات آمده است و نيز از ميت
به طور نجوى سئوال مىشود كه كسى جز او نشنود
قاعده
پايه و
اساس، جمع آن قواعد است، درباره كوهها فرموده: «و اساخ
قواعدها فى متون اقطارها» خ 211 328 پايههاى كوهها را در متون و شكمهاى
اطراف زمين فرو برده است.
از رسول
خدا 6 نقل مىكند كه به آنحضرت دروغ بستند تا جائيكه بر مردم
خطبه خواند و در آن گفت: «من كذب علّى فليتبوء مقعده
من النار» خ 210 325 «يتبّوء» امر غائب است به معنى آماده كند، يا نازل
شود، يعنى هر كس
نام کتاب : مفردات نهج البلاغه نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 870