«ناقصات العقول» يك امر طبيعى و در جاى خود واقع است «ناقصات الايمان» نيز بنابر كلام امام 7 در جاى خود واقع است، چون آن حضرت عمل را جزء ايمان محسوب فرموده است در اين صورت عمل زنان كمتر از مردان است، اين جريان كه يك دستور خدائى است نسبت به زنان نقصى نيست ولى در مقايسه با مردان چنين جلوه مى‌كند.

امّا مسئله مشاورت با زنان، آن نيز در اثر كمى تعقل است، مسلّما مردان كه عقل بيشتر دارند مطلب را بيشتر درك مى‌كنند، و اگر كار و اداره امور منحصرا با مشورت زنان باشد، كار به جائى نخواهد رسيد، و اين بر خلاف آن است كه در جمله اهل مشورت با مردان باشند، و از فحواى كلام امام صلوات الله عليه معلوم مى‌شود كه وظيفه زنان در كار عالم با مردان فرق مى‌كند، به طوريكه يك ماشين بنز و يك تريلر در حدّ خود كاهل هستند ولى هر يك براى كار بخصوصى ساخته شده‌اند و يكى كار آن ديگرى را نمى‌تواند انجام بدهد.

و اينكه مى‌فرمايد: «النساء همهنّ زينة الحياة الدنيا» خ 153 215 و نيز مى‌فرمايد: «خيار خصال النساء شرار خصال الرجال الزهو و الجبن و البخل فاذا كانت المرأة مزّهوة لم تمكّن من نفسها و اذا كانت بخيلة حفظت مالها و مال بعلها و اذا كانت جبانة فرقت من كل شى‌ء يعرض لها» حكمت 234، در رابطه با همان تفاوت خلقت است النهايه ظاهرا جريان عائشه باعث شده كه امام 7 آن جريان را مطرح فرمايد.

نشأ

پديد آمدن.

«نشأ الشى‌ء نشأ: حدث و تجدّد»

النشاء: پديد آوردن و آفريدن «ناشئه» پديد آمده خلق شده «نشاة» مصدر است به معنى پديد آمدن و به معنى مفعول (پديد آمده) به كار رود و شايد اسم مصدر باشد مواردى از آن در «نهج» آمده است، «انشاء الخلق انشاء» خ 1 40، درباره زبير فرموده: «ما زال الزبير منها اهل البيت حتّى نشأ ابنه المشؤوم عبد الله» حكمت 453 زبير پيوسته از ما اهل بيت بود تا كه پسر شومش عبد الله به وجود آمد، و او را از ما برگردانيد.

درباره علم حق تعالى فرموده: «عالم السرّ من ضمائر المضمرين... و ناشئة الغيوم و