نام کتاب : مفردات نهج البلاغه نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 1024
«نهج»
ديده مىشود.
امام
صلوات الله عليه بسيار اوقات به اصحابش مىفرمود: «تجّهزوا
رحمكم الله فقط نودى فيكم بالرحيل و اقلّوا العرجة على الدنيا» خ 204 خدا
رحمتتان كند، آماده رفتن از دنيا باشيد كه با صداى بلند به شما اعلان كوچ شده است،
توقّف در دنيا را كم كنيد و نيز فرموده: «انّ لله ملكا
ينادى كلّ يوم لدوا للموت و اجمعوا للفناء و ابنوا للخراب» حكمت 132
ندا
ندا و
نداوت: با رطوبت شدن:
«ندى
الشىء: ابتال»
در دعاى
باران فرموده: «اللهم سقيا منك... تعيش بها مواشينا و
تندى بها اقاصينا و تستعين بها ضواحينا» خ 110 172، خدايا بارانى ده كه با
آن حيوانات ما در عيش باشند و تأمين شوند و بارانى كه با آن اطراف ما مرطوب و پر
آب شود و حيواناتى كه در چاشت آب مىخورند از آن مدد مىگيرند. درباره علم خداوند
فرموده: «احصى عدد الريش منها و النفس و ارسى قوائمها
على الندى و اليبس» خ 185 272، خداوند عدد پرهاى پرندگان و عدد نفس آنها را
تا آخر شمرده است و پاهاى آنها را در رطوبت و خشكى محكم كرده است
ندو
جمع شدن.
«ندا
القوم ندوا: اجتمعوا»
«ندّى»
مجلس چنانكه در باره مرگ فرموده: «فكانّ قد اتاكم بغتة
فاسكت نجيّكم و فرّق ندّيكم و عفّى آثاركم» خ 230 352 «ندىّ» مثل فعيل
مردمى كه براى مشاوره جمع مىشوند، يعنى نجوى كنندگان شما را ساكت كرده و اهل
مشورت را پراكنده نموده و آثار شما را محو كرده است.
نذر
اين لفظ
به دو معنى آمده، اوّل نذر معروف، و آن اين است كه چيز غير واجب را بر خود واجب
گردانى گويند:
«نذر
نذرا: اوجب على نفسه ما ليس بواجب»
دوّم نذر
به معنى دانستن و حذر كردن، در قاموس گويد:
«نذر
بالشىء: علمه فحذره»
انذار به
معنى اعلام است با تخويف:
«انذره
بالامر انذارا: اعلم و حذره و خوّفه»
نذر (مثل
شتر) گاه به معنى انذار آيد و گاه جمع نذير است، از اين ماده مواردى
نام کتاب : مفردات نهج البلاغه نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 1024