زمين به صورت آسمان در مى‌آيد.

اَرَقَ:

(بر وزن شرف) بيدارى «ارق ارقا: ذهب نومه بالليل»

ارق

(بفتح اول و كسر دوم): بيدار. امام صلوات اللّه عليه در رابطه با مالك اشتر به اهل مصر نوشته:

«و ان اخا الحرب الارق و من نام لم ينم عنه و السلام» ك ۶۲، ۴۵۲، برادر جنگ آنستكه بيخواب ماند هر كس به خواب ماند دشمن او از او به خواب نماند، اين كلمه فقط يكبار در «نهج» يافته است.

اُرومات:

اَروم و ارومه به معنى اصل و ريشه درخت است، جمع آن اروم و ارومات آيد، اين كلمه فقط يكبار در «نهج» به كار رفته كه در رابطه با رسول خدا صلى اللّه عليه و آله فرموده: «حتى افضت كرامة اللّه سبحانه و تعالى الى محمد صلى اللّه عليه و آله فاخرجه من افضل المعادن منبتا و اعّز الارومات مغرسا» خ ۹۴، ۱۳۹، تا كرامت خدا به طرف محمد ص كشيده شد، خداوند او را از بهترين معادن (نسلها) از حيث محل روئيدن و از گرامى‌ترين اصول (خانواده‌ها) از حيث محل كاشتن بيرون آورد، اشاره به پاكى و قداست نسبت آنحضرت است كه از نسل پاك ابراهيم 7 بود.

اَزر:

نيرو، محكمى، يارى «ازر فلانا: قواه» آنحضرت به امام حسن 7 مى‌نويسد: «يا بنّى اكثر من ذكر الموت... حتى يأتيك و قد اخذت منه حذرك و شددت له ازرك» ك: ۳۱، ۴۰۰ اى پسر عزيزم، مرگ را زياد يادآور... تا در وقتى به تو آيد كه احتياط خويش را از او گرفته و نيرويت را براى آن محكم كرده‌اى.

و در رابطه با طلحه كه شنيد او با زبير قصد بصره دارند فرمود: «و و اللّه ما صنع فى امر عثمان واحدة من ثلاث، لئن كان ابن عفان ظالما كما كان يزعم لقد كان ينبغى له ان يوازر قاتليه» خ ۱۷۴، ۲۴۹، بخدا قسم: طلحه دربارۀ عثمان يكى از سه كار را نكرد، اگر عثمان ظالم بود چنانكه او مى‌گفت لازم بود كه قاتلان او را يارى كند (ولى نكرد) و نيز از اين مادّه كلمۀ مأزور، مأزورون درك ۱۸ و حكمت ۲۹۱ آمده است.

«مئزر» به معنى لنگ و ملحفه از همين مادّه است «الازار و المئزر: الملحفة» امام 7 به ابو موساى اشعرى كه حاكم كوفه بود در رابطه با فرستادن قشون به