در وادى نقيع، قريه‌اى است به نام بئر الماشى كه در آنجا قصر گچ‌كارى‌شده‌اى وجود دارد كه بناى آن شبيه قصر عروه مى‌باشد. ممكن است بئر الماشى همان قلهى باشد. بئر الماشى بر سر راه ميان مدينه و مكه (راه هجرت) در مسافت حدود پنجاه كيلومترى واقع شده است.

(1)

قليب بدر

: چاهى است كه اجساد كشته‌هاى قريش در روز بدر، در آن افكنده شد.

اين چاه در ميدان آوردگاه بدر قرار داشت. محل دقيق آن معلوم نيست.

(2)

قلّيس:

(به ضمّ قاف و تشديد و فتح لام و گاهى هم بدون تشديد گفته مى‌شود)، بنايى (كليسايى) است كه در اخبار مربوط به ابرهه از آن ياد شده و آمده است كه وى تصميم داشت عربها را وادارد تا به جاى كعبه در قليس حج بگزارند.

(3)

قموص:

(بر وزن صبور)، كوهى است در خيبر كه ابو الحقيق يهودى در آنجا سكونت داشت، يا دژى بوده از دژهاى يهود خيبر كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله آنها را در اين دژ به محاصره درآورد.

(4)

قنات:

يكى از وادى‌هاى مدينه است كه از ميان مدينه و احد مى‌گذرد. از به هم پيوستن اين وادى با وادى‌هاى بطحان و عقيق مدينه، وادى اضم به وجود مى‌آيد.

اين سه وادى شهر مدينه را از هر طرف در ميان گرفته‌اند. وادى اضم در جنوب شهر الوجه به درياى احمر مى‌ريزد.

(5)

قيساريه:

(به فتح اول و سكون دوم)، شهرى است قديمى در ساحل فلسطين كه توسط معاوية بن ابو سفيان فتح شد.

(6)

قينقاع:

نام قومى از يهود (لعنهم اللّه) است كه زمين مدينه را غصب كرده بودند اما خداوند آنها را از اين سرزمين بيرون راند و همين خداى قادر آنان را از قبله اول مسلمانان (بيت المقدس) نيز بيرون خواهد راند! در مدينه بازارى بوده كه به آن بازار بنى قينقاع مى‌گفتند و در قسمت عوالى مدينه قرار داشته است.