وادى الرّمه كه راه مدينه به قصيم از آن مى‌گذرد و با مدينه 330 كيلومتر فاصله دارد.

(1)

قطيف:

شهرى است آباد در شرق عربستان سعودى، واقع در ساحل خليج فارس.

نخلستان‌ها و آبهاى فراوان دارد. در سريّه خالد بن وليد، در سال هشتم هجرى با بنى جذيمة بن عوف از اين شهر نام برده شده است.

(2)

قعيقعان:

كوه مكه است كه از شمال غربى بر مسجد الحرام مشرف مى‌باشد و از ثنيّه (گردنه، تنگ) كداء تا كدى امتداد دارد و از غرب مشرف بر ذى طوى است. اين كوه امروزه به اين نام معروف نيست و هر قسمتى از آن نام جديدى دارد، مانند:

العبّادى، السليمانيه، جبل هندى و جبل الفلق.

(3)

قفّ:

(به ضمّ اول و تشديد دوم)، در اصل به معناى زمينى است كه برآمده و درشت و سنگلاخى و مشرف بر اطراف خود باشد و به اشتر خسبيده شباهت دارد. در حديث و سيره نبوى، از اين مكان بسيار نام برده شده است. قفّ يكى از وادى‌هاى مدينه است و مردم مدينه در آن ملك و املاك داشته‌اند. به ظاهر آنگونه كه زبير گفته است، در عاليه (قسمت بالاى) مدينه واقع شده. زبير گفته است: ماريه ابراهيم را در عاليه، در ملكى كه به آن مشربه امّ ابراهيم مى‌گويند و در قفّ واقع است، به دنيا آورد.

ابو داود روايت كرده است كه گروهى از يهود پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله را به قف دعوت كردند و آن حضرت در بيت المدارس نزد آنان رفت ... اكثر خانه‌هاى يهود در عاليه مدينه داشته است.

(4)

قلس:

- «فلس»؛ زيرا احتمالا هر دو مكان، يكى است.

(5)

قلهى:

بر وزن «جمزى». گاهى هم به سكون ميم گفته مى‌شود. قريه‌اى است در وادى ذى رولان در حاشيه مدينه.

(6)

قلهىّ:

(به فتح اول و دوم و كسر هاء و ياء مشدّد)، مكانى است نزديك مدينه كه سعد بن ابى وقّاص پس از قتل عثمان بن عفان در آنجا كنج عزلت گزيد. «قلهيّا» نيز گفته‌اند.

به گفته محقّقان: در جنوب مدينه،