مجاورت عقبه و از غرب ساحل به سمت شرق تا مدينه بلاد جهينه مى‌گفتند. البته شكى نيست كه جهينه در بيشترين بخش اين سرزمين مى‌زيسته‌اند. اما در عين حال قبايل ديگرى نيز در اينجاها با آنان به سر مى‌بردند. از جمله كوه‌هاى جهينه است: اشعر، اجرد، بواط، آره و قدس.

(1)

جيّ:

(به كسر جيم و تشديد ياء)، نام وادى‌اى است در رويثه، ميان مكه و مدينه كه به آن «متعشّى» مى‌گويند و يك طرف كوه ورقان در محل آن تمام مى‌شود.

اما «جىّ» (به فتح جيم) دهكده‌اى است در اصفهان كه سلمان فارسى به آنجا نسبت داده مى‌شود.

(2)

جياد:

جمع «جيّد»، لغتى است در «اجياد» پيشگفته.

(3)

جيش:

به آن «ذات الجيش» و «اولات الجيش» نيز مى‌گويند. نام جايى است كه در سيره و حديث از آن ياد شده است؛ زيرا يكى از منزلگاه‌هاى پيامبر در هنگام رفتن به احد بوده و نيز در هنگام برگشت از غزوه بنى مصطلق، از اين مكان عبور كرده است. بلادى مى‌نويسد:

ذات الجيش تلعه‌[1] بزرگى است كه از گردنه‌هاى مفرّحات سرچشمه مى‌گيرد و از سمت غرب و قبل از ذو الحليفه به وادى عقيق مى‌ريزد و به شلبيّه معروف است.

(4)

جيفه:

(به كسر جيم)، ذو الجيفه نيز گفته‌اند.

در روايتى به صورت «حاء» يا «خاء» آمده است. به هر حال، جايى است ميان مدينه و تبوك كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله، هنگام رفتن به تبوك در آنجا مسجدى ساخت.

______________________________
(1). تلعه؛ آبراهه‌اى كه از قسمت‌هاى مرتفع و بالاى زمين شروع و به ته رودبار ختم شود؛ مسيل آب (فرهنگ لاروس)- م.

[1] . تلعه؛ آبراهه‌اى كه از قسمت‌هاى مرتفع و بالاى زمين شروع و به ته رودبار ختم شود؛ مسيل آب( فرهنگ لاروس)- م.