خوشتر است تا اينكه يك وجب، داخل حرم كشته شوم! قسم به خدا اگر در سوراخ حشره‌اى از اين حشرات باشم مرا بيرون خواهند كشيد تا به خواسته‌اى كه از من دارند برسند [يعنى از من بيعت بگيرند در غير اين صورت مرا به قتل مى‌رسانند] و الله به حقم تجاوز خواهند كرد همان گونه كه يهود در روز شنبه از حق خود تجاوز كردند.[1]

5- موضع عمرو بن سعيد أشدق والى مدينه و عبد الله بن جعفر همسر حضرت زينب عليها السّلام‌

(1) وقتى حسين [عليه السّلام‌] از مكه خارج شد فرستادگان عمرو بن سعيد بن عاص [والى مدينه‌] به سركردگى يحيى بن سعيد [برادر عمرو بن سعيد] جلويش را گرفتند و گفتند: برگرد! كجا مى‌روى! ولى حسين [عليه السّلام‌] در برابرشان ايستاد. هر دو گروه با تازيانه يكديگر را دور مى‌راندند ولى حسين [عليه السّلام‌] به راه خود ادامه داد.

صدا زدند: يا حسين! آيا از خدا نمى‌هراسى! از جماعت مسلمين خارج شده بين اين امت تفرقه مى‌افكنى! حسين [عليه السّلام‌] در پاسخشان اين كلام خداى عزّ و جل را تلاوت نموده و بر خود تطبيق كرد:

«عمل من براى من و عمل شما براى شماست، شما از آنچه مى‌كنم برى و بركناريد و من از آنچه شما مى‌كنيد برى و بركنارم.»[2][3] على بن حسين بن على [عليه السّلام‌] مى‌فرمايد: وقتى از مكه بيرون آمده بوديم عبد الله بن جعفر بن ابى طالب‌[4] به وسيله دو پسرش عون و محمد به حسين بن على [عليه السّلام‌] نوشت:

[1] تاريخ طبرى، 5/ 385.

[2] لِي عَمَلِي وَ لَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَرِي‌ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ، يونس/ 41.

[3] تاريخ طبرى، 5/ 385، به نقل از أبى مخنف از حارث بن كعب والبى از عقبة بن سمعان و ارشاد، 2/ 68، با كمى تغيير.

[4] عبد الله بن جعفر پسر عموى امام حسين عليه السّلام و شوهر حضرت زينب عليها السّلام بوده است.