حق گرد آورد، نعمان بن بشير در قصر حكومتى لانه كرده است، [ولى ما] روز جمعه با او نماز نمى‌گذاريم و براى نماز عيد همراهش [از شهر] خارج نمى‌شويم، اگر بفهميم شما نزد ما مى‌آيى او را [از كوفه‌] بيرون مى‌كنيم و به شام برمى‌گردانيم. ان شاء الله و السلام عليك و رحمة الله.» (1) بعد نامه را با عبد الله بن سبع همدانى و عبد الله بن وال [تميمى‌] [براى حسين عليه السّلام فرستاديم، آن دو به سرعت حركت كردند و يازدهم ماه رمضان در مكّه بر حسين عليه السّلام وارد شدند. دو روز صبر كرديم، قيس بن مسهر صيداوى و عبد الرحمن بن عبد الله بن كدن أرحبى و عمارة بن عبيد سلولى را به طرف حسين عليه السّلام فرستاديم. آنها صد و پنجاه نامه‌[1] با خود برده بودند كه برخى از طرف يك نفر و بعضى از سوى دو يا چهار تن نوشته شده بود.

محمد بن بشر ادامه مى‌دهد! دو روز ديگر صبر كرديم و هانى بن هانى سبيعى و سعيد بن عبد الله حنفى را همراه با نوشته‌اى به سوى حسين عليه السّلام فرستاديم، نوشتيم: بسم الله الرحمن الرحيم، از شيعيان مؤمن و مسلمان حسين بن على عليه السّلام به آن حضرت، عجله نما: چرا كه مردم منتظر شما هستند، و جز شما روى كسى نظر ندارند، عجله عجله! و السلام عليك. شبث بن ربعى و حجّار بن أبجر و يزيد بن حارث بن يزيد بن رويم و عزرة بن قيس و عمرو بن حجاج زبيدى و محمد بن عمر تميمى‌[2] نوشتند: باغ و بستان سبز شده، ميوه‌ها رسيده، نهرها لبريز گرديده است، لذا اگر مايلى به سپاهى كه برايت ترتيب يافته بپيوند. و السلام عليك.[3]

[1] در تاريخ طبرى بجاى عدد[ مائة و خمسين‌]،[ ثلاثة و خمسين يعنى پنجاه و سه نامه‌] نوشته شده است و از آنجا كه در ارشاد شيخ مفيد/ 2: و 38 تذكرة الخواص/ 244 عدد نامه‌ها مائة و خمسين‌[ صد و پنجاه‌] نامه ذكر شده است ... به نظر مى‌رسد كه در تاريخ طبرى هم مائة و خمسين بوده كه در نسخه‌برداريها اشتباه صورت گرفته و[ ثلاثة و خمسين‌] نگاشته شده است.

[2] كه همگى از سران ياران آل ابى سفيان و بنى اميه در كوفه بودند.

[3] تاريخ طبرى، 5: 352 و 353 و رك: تذكرة الخواص، 243 و 244، با كمى تغيير، و رك: ارشاد شيخ مفيد 2: 36 تا 38.