حسبنا كتاب اللَّه
جملهاى است كه با توجه بغرض گوينده آن سزاوار نيست باستشهاد آيه كريمه (لا رَطْبٍ
...)
تأييد شود.
بارى رساله ذهبيه كتابى
است كه حاوى يك سلسله دستورات مفيد بهداشتى ميباشد ولى بدلايلى چند نميتواند جلوى
فكر و نظر را بگيرد و سير تكامل علم طب و بهداشت را متوقف كند.
از جمله آنكه خود گوينده
آن معلم قرآن و از بزرگترين آموزگاران معارف اسلام است او خود سررشتهدار افكار و
عقول است كه بمنظور سوق فكر و خرد بآسمان ترقى پيشواى هشتم مسلمانها و شيعيان جهان
گرديده است.
كتاب مورد بحث يكى از
جنبشهاى علمى و نظرى است كه خيلى از اساس طب معاصر خود را (طب يونان) درهم ريخته
و بنيانى براى مكتب ديگر تأسيس نموده است كه امروز بنام درمان طبيعى خودنمائى
ميكند.
رساله ذهبيه بموجب بعضى
از ملاحظات سياسى وقت آميخته بافكار و نظرات غير معصوم است تذكر اين آميزش (همان
طور كه خود امام عليه السّلام در مقدمه كتاب فرموده است) گرچه اطمينان ما را از
عمل بآن متزلزل ميگرداند ولى راهى براى فكر و نظر و تكامل علم و طب باز گشوده است.
اطمينان بىاساس همان
غرور علمى است كه مشكلات زيادى را براى ما فراهم آورده است.