لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلَّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ‌ تر و خشكى نيست مگر آنكه در كتاب آشكار هست.

بعضى از دانشمندان باستناد ظهور آيه و پاره‌اى از روايات كتاب مبين را تفسير بقرآن مجيد كرده‌اند.

برخ ديگرى از نويسندگان باستناد همين تفسير ميكوشند كه همه چيز را بطور واضح در قرآن بجويند و شرح هر مطلب را بطور مفصل در قرآن بخوانند ...

ولى اگر مسلم شود كه مراد از كتاب مبين قرآن مجيد است نه غير آن (مانند لوح محفوظ و كتاب خلقت و نظاير آن) آيت مزبور ايجاب نميكند كه همه چيز را از هر چيز در قرآن جستجو كنيم و مسلما نبايد اين طور انتظار داشته باشيم و گر نه فكر و تعقل موردى نداشت.

فكر نيروئى است كه ما را از معلومات بمجهولات رهبرى ميكند و باين خاصيت راه تكامل را براى انسان هموار ميسازد، قرآن مجيد كه سفرنامه روح و راهنماى سير تكاملى بشر است بهمين جهت در موارد بسيارى با جملاتى مانند لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ-^ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ- انظروا إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ وَ إِلَى السَّماءِ كَيْفَ رُفِعَتْ‌- أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ‌ و امثال آن مردم را امر بتفكر و اعمال نظر ميكند.

اكنون اگر خود قرآن شرح هر مطلبى را بعهده گرفته باشد و من باب مثل طرز پختن نان، دوختن لباس و ساختن مسكن و