3-

و فرمود: هر گاه امام بخواهد چيزى را بداند، خدا آن را (بوسيله الهام يا روح القدس) بوى اعلام كند.

ائمة (ع) باختيار خود ميميرند و زمانش را ميدانند

1-

امام صادق عليه السلام فرمود: هر امامى كه نداند چه بسرش مى‌آيد (از خير و شر و بلا و عافيت) و بسوى چه ميرود (از مرگ و شهادت) او حجت خدا بر خلقش نيست.

2-

ابن بشار گويد: شيخى سنى از اهل قطيعة الربيع بغداد كه از او روايت نقل ميشد، بمن گفت:

من يكى از اين خاندان (امامان شيعه) را كه فضيلتش زبانزد مردم بود، ديدم كه در فضيلت و عبادت مانند او هرگز نديده بودم گفتم: او كه بود و حالش را چگونه ديدى؟ گفت: در ايام زندانبانى سندى بن شاهك، ما را كه هشتاد تن از آبرومندان و نيكوكاران نزد مردم بوديم، جمع كرد، و بحضور موسى بن جعفر عليهما السلام برد (زمانى كه مسمومش كرده و هنوز اثر زهر در بدن مباركش هويدا نگشته بود) سندى بما گفت: باين مرد نگاه كنيد و ببينيد: آيا نسبت باو پيش آمدى رخ داده است؟ زيرا مردم گمان ميكنند كه چنين شده و اين سخن را بسيار ميگويند، اينست منزل و استراحتگاه او كه در كمال وسعت و بدون سختى و فشار است، امير المؤمنين‌