ائمه عليهم السلام علاماتى هستند كه خداى عز و جل در كتابش ياد فرموده‌

1-

داود جصاص گويد: از امام صادق عليه السلام راجع بآيه (16- نحل) «و علاماتى گذاشت و بوسيله ستاره هدايت شوند» پرسيدم فرمود: ستاره رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله است و علامات ائمه عليهم السلام ميباشند.

2-

هيثم از امام صادق عليه السلام راجع به قول خداى عز و جل «و علاماتى گذاشت و بوسيله ستاره هدايت شوند» پرسيد، امام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله ستاره است و علامات ائمه عليهم السلام‌اند.

3-

وشاء گويد: از حضرت رضا عليه السلام راجع بقول خداى تعالى «و علاماتى گذاشت و بوسيله ستاره هدايت شوند» پرسيدم فرمود: ما هستيم علامات و ستاره رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله است.

شرح‌

- خداى تعالى در آياتى چند كه پيش از اين آيه شريفه است، نعمتها و آيات قدرت خود را براى بشر بيان ميكند و در يك آيه قبل ميفرمايد: «و در زمين لنگرهائى (از كوه) افكند، تا زمين شما را نلرزاند و جويها و راهها پديد آورد، شايد هدايت يابيد» سپس فرمايد: و علاماتى گذاشت و بوسيله ستاره هدايت شوند» پيداست كه تفسير و معنى ظاهر آيه اينست كه براى راههاى زمين علاماتى مانند كوهها و پست و بلنديها قرار داد، تا مسافرين مقصد و هدف خود را گم نكنند و در شب هم ستاره‌ها را چراغ و راهنماى اين علامات قرار داد و اين معنى بسيار مناسب است با تأويلى كه امام عليه السلام براى راه دين و رهبرى پيغمبر و امامان صلّى اللَّه عليه و آله نسبت بآن راه ميفرمايد.

در اينكه مراد بآياتى كه خداى عز و جل در كتابش فرموده ائمه عليهم السلام هستند

1-

داود رقى گويد، از امام صادق عليه السلام در باره قول خداى تبارك و تعالى (101- سوره 10)