خدا از كرمش بآنها داده حسد ميبرند) گويد كه آن حضرت فرمود: مائيم حسدبرده‌شدگان.

3-

حمران بن اعين گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم قول خداى عز و جل را «همانا آل ابراهيم را كتاب داديم» فرمود: مقصود نبوت است، گفتم: حكمت چيست؟ فرمود: فهميدن و قضاوتست گفتم:

«و بآنها ملك بزرگ داديم؟» فرمود: اطاعت است.

4-

ابو الصباح گويد: از امام صادق عليه السلام قول خداى عز و جل «و يا بمردم نسبت بآنچه خدا از كرمش بآنها داده حسد ميبرند» را پرسيدم، فرمود: اى ابو الصباح، بخدا ما هستيم آن مردم حسد برده شده.

5-

بريد عجلى گويد: امام باقر عليه السلام در باره قول خداى تبارك و تعالى «ما بآل ابراهيم كتاب و حكمت و ملك بزرگ داديم» فرمود: خدا پيغمبران و رسولان و امامان را از آل ابراهيم قرار داد، پس چگونه اين مردم نسبت بآل ابراهيم عليه السلام اين مقام را معترفند ولى در باره آل محمد صلّى اللَّه عليه و آله انكار ميكنند. عرض كردم «و بايشان ملك بزرگى داديم» چيست؟ فرمود: ملك بزرگ اينست كه امامان را در آن خانواده قرار داد، هر كه اطاعت آنها كند اطاعت خدا كرده و هر كه نافرمانى آنها كند نافرمانى خدا كرده است، اين است ملك بزرگ.