نگهدارد و بر جاده تقوى پا برجايمان دارد، براى خود و شما از خدا آمرزش ميطلبم.

باب نوادر

1-

حارث بن مغيرة گويد از امام صادق (ع) در باره قول خداى تبارك و تعالى (88 سوره 28) «همه چيز نابود است جز وجه خدا» پرسش شد حضرت فرمود: در اين باره چه ميگويند؟ عرض كردم ميگويند همه چيز هلاك شود جز وجه خدا، فرمود منزه است خدا، سخن درشتى گفتند، مقصود از وجه راهى است كه بسوى خدا روند.

2-

امام صادق راجع بقول خداى عز و جل «همه چيز نابود است جز وجه خدا» فرمود: هر كه از راه اطاعت محمد با انجام آنچه مأمور شده است بسوى خدا رود، وجهى است كه نابود نگردد چنان كه فرمايد، (79 سوره 4) هر كه اطاعت پيغمبر كند اطاعت خدا كرده است.

شرح- مفسرين در تفسير آيه شريفه چند معنى ذكر نموده‌اند: 1- مراد از وجه ذات خداست كه هميشه باقى است و فانى و نابود نگردد و جز او همه چيز نابود گردد 2- مقصود از آن كاريست كه تنها براى رضاى خدا انجام شود و در آن نظر ريا و خود نمائى نباشد، چنين كردار است كه هيچ گاه از بين نرود.

3-

همه چيز از نظر ذات و حقيقت خود نابود و از ميان رفته است ولى از نظر ارتباط و نسبتش بذات خداى تعالى باقى و موجود است. 4- همه چيز نابود است جز دين خدا كه مخلوق از آن راه بسوى خدا تقرب جويند. 5- مراد از وجه خدا پيغمبران و ائمه (ص) باشند زيرا كه مخلوق بواسطه آنها رو بسوى خدا كنند و خدا در خطاب به بندگانش با ايشان مواجهه نمايد و پيداست كه اين معانى با يك ديگر اختلافى ندارند و ممكن است همگى در آيه شريفه مقصود باشند چنانچه بعضى از اين معانى از اين دو روايت اخذ شده و روايات ديگرى هم كه شاهد معانى ديگر است وارد شده كه اين مقامرا گنجايش ذكرش نيست.