اولين كسى بود كه به تفصيل در زمينه تأثيرات تقويت، مطلب نگاشت و اولين نوع انگيزه را «ميل به قدرت» ناميد.

تذكّر: عده‌اى از پسران فاقد انگيزه، با مقوله ميل به قدرت تطابق ندارند. در فصل چهارم و پنجم اين كتاب در مورد اينكه ممكن است چه اتفاقى براى اين دسته از پسران بيفتد، بحث و بررسى خواهيم كرد.

اجازه دهيد كه با بينش نيچه آغاز كنيم؛ زيرا متابعت از آن به ما كمك مى‌كند تا بررسى و تحقيق نوين را درك كنيم و دريابيم كه از كجا و چگونه پسرهاى قرن بيست و يكم كه پسر شما هم شامل آنها مى‌شود، ممكن است دچار اشتباه شده باشند.

ميل به قدرت‌

ساده‌ترين برداشت از آنچه نيچه بر مبناى ميل به قدرت در نظر داشت، اين است كه اشخاص تمايل دارند در محيط خويش مسئول باشند. اين خصيصه به خوبى از سن دو ماهگى آشكار است.

در يك تحقيق برجسته، روان‌شناسان، تخت نوزادان را با حركات مشخصى درست كردند؛ به گونه‌اى كه يك (عروسك) آويز رنگارنگ در بالاى سر نوزاد، هر زمان كه او سرش را تكان مى‌داد براى مدّت چند ثانيه مى‌چرخيد. اين موضوع راجع به نوزادان دو ماهه بود. خيلى زود اين گروه از كودكان سر خود را به عقب و جلو تكان مى‌دادند و با حركت آويزها،