نمى شود. و عُمَر بن حَنظلَه را هم بعضى توثيق كرده‌اند.

در مقبوله عُمَر بن حَنظلَه، صَفْوان بن يَحيَى است و او از أصحاب إجماع است‌

از همه اينها كه بگذريم، يك مطلب هست و آن اينكه در سند اين روايت، قبل از عمر بن حَنظلَه و داوُد بن حصين، صَفوان بن يَحيَى‌هست؛ و صفوان بن يحيى از أصحاب إجماع است؛ وَ هُوَ مِمَّنْ نُقِلَ إجْماعُ الْعِصابَةِ عَلَى تَصْحِيحِ مَا يَصِحُّ عَنْهُ؛ يعنى از كسانى است كه إجماع كردند عِصابه (جماعت بزرگان و علماء از شيعه) بر اينكه اگر ما روايت را با سلسله سند صحيح به اين چند نفر رسانديم، از آن پس ديگر صحيحه است.»

و اينها مجموعاً هجده نفرند كه مرحوم بَحرالعلوم در أشعار خود بيان ميفرمايد:

و مراد از فضيل فُضَيْل بن يَساراست كه از بزرگان است؛ و معروف هم مَعْروف بْنِ خَرَّبُوذاست. اين شش نفر در درجه أوّل هستند. بعد شش نفرِ درجه دوّم را بيان مى‌كند، و سپس شش نفر درجه سوّم. و صَفْوَان در همين دسته سوّم است‌

يونس، يعنى يُونُس بن عَبْدُ الرَّحمَان، كه از إمام صادق عليه السّلام سؤال نمودند: يُونُسُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ثِقَةٌ ءَاخُذُ عَنْهُ مَعَالِمَ دِينِى؟! قَالَ: نَعَم.

[1] - بُرَيد، بُرَيدبن مُعاويه است.

[2] - محمّد، مُحمَد بن مُسلم است.

[3] - لَيث، لَيثُ بن بَخَتَرى مُرادىّ معروف به أبو بَصِير است.