بر عهده حكومت إسلام و از وظائف حاكم است
كه: در أمر خانه سازى و تطبيق آن با دستورات شرعىّ مراقبت كند، و خانهها را در
عين داشتن سكونت و آرامش كامل و حفظ الصّحه و وسائل بهداشتى، طبق أحكام إسلام بنا
كند؛ نقشه ساختمانها را طورى بدهد كه: تمام جهات عفّت و عصمت زنان و در عين حال
سلامتى مزاج و آسايش فكرى در آن تأمين گردد.
أمير المؤمنين عليه السّلام مىفرمايد:
عُقُولُ النِّسَآء فِى جَمَالِهِنَّ وَ جَمَالُ الرِّجَالِ فِى عُقُولِهِمْ.
چه فرمايش عجيبى است! مىفرمايد: زينت مرد در عقل اوست. هر موجودى يك
زينت و جمالى دارد. جمال مرد عقل اوست. هر مرديكه عقلش بيشتر باشد جمالش بيشتر
است. أمّا عقل زن در جمال اوست. يعنى زن، هر چه إدراكات خود را، فكر خود را جمع
كند باز هم از مرتبه جمال تصاعد نمىكند. فكرش، انديشهاش، خاطراتش همه در حول و
حوش جمال دور ميزند؛ فكرش جمال است، صورت است، آداب تجمّلات زندگى و خود آرائى و
خودنمائى است. عقل، يعنى إدراكات و انديشه زن، در اين محدوده خلاصه ميشود و از اين
تجاوز نمىكند.
اين مرد است و آن زن؛ اين زن بايد در تحت قَيمومَت، و مُدَبّريَّت
مرد برود و راه كمال را طّى كند و به سعادت برسد. پس در اين أمر هم نمىشود با
زنها مشورت كرد.
أمّا اگر موردى اتّفاق افتاد- من باب مثال- كه شما راه را نميدانيد.
أصلًا نميدانيد كه وظيفه شما چيست؟ و آيا بايد اين كار را انجام بدهيد يا نه؟ مثل
اينكه زندگى بر شما سخت شده است، قرضتان زياد شده است، و به فكرتان رسيده يا بعضى
به شما گفتهاند كه: بيا كارمند فلان بانك، يا مؤسّسه رَبَوىّ بشو! زيرا كه در
آنجا پول زيادتر است. و شما هم مىبينيد كه واقعاً زندگى برايتان سخت شده است،
مىآييد با عيالتان مشورت مىكنيد: آيا اين كار را بكنم يا