5. تقابل جامعه فضيلت‌مدار در برابر جامعه آزادى محور؛ نظريه‌هاى توسعه سياسى غربى مبتنى بر ايجاد زمينه‌هاى آزادى انسان بوده و فضيلت اخلاقى امرى فرعى و ثانوى تلقى مى‌شود كه به حوزه زندگى فردى بستگى دارد و در زندگى سياسى نمود نمى‌يابد (بلوم، 1373: اول ج 2). هم‌چنين غايت سياست و دولت نيز تأمين و تضمين آزادى‌ها و حقوق شهروندان تلقى مى- شود. در حالى كه در نگرش اسلامى مهم‌ترين دغدغه زندگى سياسى، آماده- سازى سعادت اخلاقى براى انسان‌هاست. در نتيجه، غايت سياست استصلاح خلق و فضيلت‌هاى اخلاقى- معنوى انسان‌هاست. مهم‌ترين كار ويژه دولت اسلامى نيز تلاش براى زمينه‌سازى اين سعادت اخلاقى خواهد بود.

الگوى توسعه سياسى در جامعه مهدوى‌

با توجه به مبانى اسلامى و اخبار «ملاحم» و رواياتى كه در باب مدينه فاضله مهدوى آمده است، مى‌توان توسعه سياسى را در جامعه مهدوى بر اساس الگوى زير تعريف نمود و به تبيين اصول و مؤلفه‌هاى اصلى آن اقدام كرد:

الگوى توسعه سياسى در عصر مهدوى عبارت است از همكارى و مشاركت سياسى فعال و متعهدانه مردم به رهبرى امام معصوم عليه السّلام بر اساس شريعت و هدايت الهى براى زمينه‌سازى سعادت و فضيلت اخلاقى در عرصه جهانى.

اين تعريف بر اصول زير مبتنى است:

1. فضيلت‌مدارى جامعه اسلامى در برابر آزادى محورى اين جهانى دنياى جديد؛ اساس سياست اسلامى اصلاح جامعه و زمينه‌سازى سعادت اخلاقى است. پس سياست ابزارى، در خدمت اهداف دينى خواهد بود.

سياست مديريت جامعه اسلامى، رسيدن به اين منظور است كه در جامعه عدل مهدوى نيز چنين فضيلت‌گرايى در اوج خود خواهد بود. بنابر سيره نبوى‌