بالقضاء العادل في المسلمين».[1] «از حكومت و فرمانروايى بپرهيزيد زيرا حكومت از آن پيشواى دانا و آگاه از اصول داورى، و عادل و دادگر در ميان مسلمانان است».

مورد روايت هرچند، قاضى در اسلام است ولى از آن‌جا كه مقام زعامت بالاتر و برتر از مقام قضاوت است قطعا در او نيز چنين شرطى لازم خواهد بود.

جايى كه پيشواى مردم در حال نماز (كه فقط مقام پيشوايى را چند دقيقه آن هم در خصوص نماز، اشغال مى‌كند) بايد عادل باشد، قطعا زمامدار مسلمانان كه زمام امور آنان را در كليه شئون به دست گرفته است بايد عادل و پاكدامن باشد.

ج رجوليت‌

اگر اسلام در والى و حاكم و در قاضى و داور، مرد بودن را شرط مى‌كند، نه از اين نظر است كه مى‌خواهد از مقام زن بكاهد و يا او را تحقير نمايد، نه، بلكه اين كار، به خاطر رعايت شرايط طبيعى و خصايص خلقت و آفرينشى زن است. اصول تقسيم كار ايجاب مى‌كند كه هر كارى به اهل و شايسته آن، سپرده گردد از آنجا كه زن، يك موجود عاطفى است؛ لذا كارهايى كه به صلابت و خشونت نياز

[1] - وسائل الشيعه، ج 18، ص 6.