امام در پاسخ به نامه جمعى از مردم قم دراين‌باره گفت: «تصويب‌نامه كه شايد به دست جاسوسان يهود و صهيونيست‌ها تهيه شده، براى نابودى استقلال»[1] كشور است. سپس وى از اينكه «استقلال مملكت و اقتصاد آن در معرض قبضه صهيونيست‌هاست كه در ايران [به صورت‌] حزب بهايى ظاهر شدند»[2] اعلام خطر مى‌كند و مى‌افزايد:

مدتى نخواهد گذشت كه [اين گروه‌] با اين سكوت مرگبار مسلمين، تمام اقتصاد اين مملكت را با تأييد عمال خود قبضه مى‌كنند و ملت مسلمان را از هستى در تمام شئون ساقط مى‌كنند.[3]

دو. امام و انقلاب سفيد

شاه در 19 دى‌ماه 41 رسماً اعلام كرد كه قصد دارد اصول شش‌گانه‌اى را به رفراندوم بگذارد كه از آن بعدها با عنوان انقلاب سفيد ياد كرد. تصميم به اعلام اين اصول پس از بازگشت شاه از امريكا و به دنبال توافقش با كندى آغاز شد كه درپى آن وى با كنار گذاردن امينى، خود ابتكار عمل را در دست گرفت و برنامه انقلاب شاه و ملت را كه شامل شش اصل بود، اعلام كرد: اصلاحات ارضى (مرحله اول آن در دوره امينى آغاز شده بود)، ملى كردن جنگل‌ها، اصلاح قانون انتخابات شامل اعطاى حق رأى و وكالت مجلس به زنان، عرضه سهام انحصارات دولتى به مردم براى تأمين منابع ملى اصلاحات ارضى، سهيم كردن كارگران در سود كارخانه‌ها و ايجاد سپاه دانش.[4]

در واكنش به اعلام شاه مبنى بر به رفراندوم گذاردن اصول مذكور، امام براى تبادل نظر با مراجع و علماى قم آنها را به جلسه‌اى دعوت كرد. در اين جلسه كه آيات عظام گلپايگانى، نجفى، شريعتمدارى، حاج شيخ مرتضى حائرى و داماد شركت داشتند، امام به تشريح ابعاد مسئله پرداخت و خواستار بررسى موضوع از سوى علما شد. در اين جلسات قرار شد از دولت خواسته شود تا نماينده‌اى را به قم اعزام و اهداف و انگيزه‌هاى شاه را از طرح‌

[1]. همان، ص 109.

[2]. همان، ص 110.

[3]. روح‌الله موسوى‌خمينى( امام)، صحيفه امام، ج 1، ص 110.

[4]. روزنامه اطلاعات، 20 دى‌ماه 1340.