تاريخ، با قدردانى و سپاسگزارى از زحمات تمام متكلمان، محدثان و عالمان بزرگ شيعه مانند: شيخ مفيد، سيد مرتضى، شيخ طوسى و علّامه حلّى، كتابى بسان عبقات در اثبات امامت على عليه السّلام و تبيين و توضيح حقيقت و كشف خيانت مزدوران و قلم به دستان اجير كاخهاى زر، زور و تزوير، نگاشته نشده است.

در اين مقال كوتاه، به شرحى مختصر از زندگى سراسر كوشش و تلاش آن بزرگمرد و خاندان جليلش، اشاره مى‌كنيم و سخن گسترده، به مجالى ديگر واگذاشته مى‌شود.

ولادت‌

ميرحامد حسين، در روز پنجم محرم الحرام 1246 ه. ق، در شهر «ميرتهه» هند، در بيت علم، تقوا و فضيلت زاده شد. نسب وى با 27 واسطه، به امام كاظم موسى بن جعفر عليه السّلام مى‌رسيد. به هنگام ولادت، نام او را مهدى، كنيه‌اش را ابو ظفر و شهرتش را «مير حامد حسين» نهادند.[1] اين، به خاطر آن بود كه پدرش شبى نياى خود را در خواب ديد. وقتى بيدار شد، خبر خوش ولادت فرزندش را شنيد و نام جدش را بر او نهاد.[2]

نسب‌

اين نسب‌نامه، كه يكى از روشن‌ترين و والاترين نسبهاى علماى شيعه به شمار مى‌رود، عبارت است از:

مير حامد حسين، فرزند سيد محمّد قلى، فرزند سيد محمّد حسين معروف به اللّه كرم، فرزند حامد حسين، فرزند زين العابدين، فرزند سيد محمّد بولاقى، فرزند سيد محمّد معروف به سيد ملا، فرزند سيد حسين معروف به سيد ميئهر،

[1]. مرعشى، المسلسلات، ج 2، ص 108.

[2]. مرتضى حسين، مطلع انوار، ص 180.