شد و به اجبار و اكراه، گوشه عزلت و انزوا را برگزيد، گروهى از مؤمنان ثابت‌قدم- كه در كشاكش روزگار جانب باطل را بر حق ترجيح ندادند و حطام پست دنيا را با آخرت سودا نكردند- در هميشه تاريخ، مردانه بپا خاستند و از حقيقت و واقعيت، جانانه دفاع كردند و با گفتار و نوشتارشان، سيماى تابناك حق را نماياندند.

بدون شك، كتابها، گفتارها، شعرها و منبرهايى كه در طول تاريخ در دفاع از مسئله امامت امير المؤمنين عليه السّلام و عترت طاهره پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلّم به منصه وجود و ظهور رسيده است، خارج از حد احصا و شمارش است؛ به‌طورى كه شمار آنها را بجز خداى متعال، كسى نمى‌داند، چه بسيار، كتابهايى كه از سوى دزدان و غارتگران كه به دروغ نام خود را والى مسلمانان و امير مؤمنان ناميده بودند و در عمل و كردار از شياطين بدتر بودند نابود شد. چه بسيار، كتابخانه‌هايى كه در قم، رى، بغداد، مصر و حلب، به دست نابخردان به آتش كشيده شد، چه بسيار، خونهاى پاك علماى شيعه كه به جرم حقگويى، حقخواهى و دفاع از كرامت و خلافت امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام، بر زمين ريخته شد. آرى! امامت على بن ابى طالب عليه السّلام به رايگان به دست ما نرسيده، و واقعيت و حقانيت على عليه السّلام، ارزان به آيندگان نرسيده است. شجره طيبه و درخت تناور امامت على عليه السّلام، با خون پاك و زحمات شبانه‌روزى علماى شيعه و دانشمندان منصف و روشن بين اهل سنت به دست ما رسيده است.

يكى از بزرگانى كه عمر پربار خويش را در راه دفاع از ساحت امامت على عليه السّلام نهاد و خود و خانواده بزرگوارش خدمات جاودانه‌اى را به علم و دانش اسلامى، ارائه دادند، علّامه بزرگ، متكلم سترگ، فقيه محدث، مفسر اديب و رجالى نامدار شيعه، عبقرية القرن، آيت اللّه سيد مير حامد حسين موسوى هندى نيشابورى است. وى با پديد آوردن كتاب ارزنده و گران سنگ عبقات الانوار فى اثبات امامة الائمة الاطهار، حق بزرگى بر گردن عالم بشريت كه- از حق دفاع نمود و از مسخ واقعيت جلوگيرى كرد- و منت عظيم بر ذمه مذهب اماميه دارد. براستى در طول‌