جواب داد: اى پسر برادرم! اين اختلافها به سبب اشتباه كاتبان است؛ آنها در نوشتن اشتباه كرده‌اند.[1]

امّا قول خداوند متعال: «المقيمين»، بنابر عطف «المقيمون» مى‌باشد؛ چنان‌كه در قرائت حسن و مالك بن دينار آمده است، امّا چيزى‌كه در مصاحف و قرائت ابى و جمهور آمده‌است: «المقيمين» مى‌باشد.

سيبويه گفته است:

بنابر مدح، منصوب شده است؛ يعنى قصد مى‌كنم مقيمين‌را.[2]

و شواهد و مثالهايى را از كلام عرب براى اثبات ادّعاى خود ذكر كرده است.

آلوسى گفته است:

به ادّعاى كسانى كه اين را به عنوان لحن در قرآن دانسته‌اند و قرائت درست‌را المقيمون‌ مى‌دانند، توجّهى نمى شود؛ چون شكّى دراين نيست‌كه اين نظم به صورت متواتر نقل شده است و به هيچ وجه جايز نيست كه بگوييم لحن واقع شده است.[3]

و امّا قول خداى متعال: و الصابئون‌، مرفوع و معطوف به محلّ اسم إنَّ مى‌باشد. فرّاء مى‌گويد:

[1] - الاتقان: 2/ 320.

[2] - الكتاب: 1/ 291- 288، فتح القدير، شوكانى: 1/ 537.

[3] - روح المعانى: 6/ 13.