ممكن باشد، در حالى كه شيفتگان نسخ، بيش از يك، يا دو شاهد ارائه نكرده‌اند!! و تمام آنچه هم كه نقل كرده‌اند، به وسيله خبرهاى واحد مى‌باشد و جايز نيست قرآن كه سند آن قطعى‌است، با خبر واحدى كه سندش ظنّى مى‌باشد، نسخ شود.[1]

3- دكتر مصطفى زيد مى‌نويسد:

بدين ترتيب، قسمى كه در آن تلاوت منسوخ شده و حكم باقى مانده باشد، فرضى است كه در هيچ موردى واقع نشده است، از اين‌رو، آن را كنار ميگذاريم؛ چون غيرمعقول و غير مقبول است.[2]

4- عبدالرحمن جزيرى مى‌نويسد:

اخبارى كه در آنها عبارت: «من كتاب الله» آمده‌است و ادّعا شده كه اين كلمات در قرآن بوده و در عهد رسول خدا (ص) حذف شده است، به اتّفاق نظر علما به اين قسمتهاى ادّعا شده قرآن اطلاق نمى‌شود و احكام قرآن بر آنها جارى نمى‌شود. اگر تأويل ادّعاهاى اين احاديث ممكن باشد و آنها را از قرآن كريم خارج كند، حكم حديث بر آنها بار مى‌شود و اگر تأويل آنها ممكن نباشد، به اعتقاد من، صلاحيت براى دلالت بر حكم شرعى را ندارند. پس بهترين راه آن است كه چنين رواياتى كنار گذاشته شوند.[3]

5- ابن خطيب مى‌نويسد:

[1] - مباحث فى علوم القرآن: 265.

[2] - فتح المنان: 229.

[3] - الفقه على المذاهب الاربعه: 4/ 260.