و در روايت ابن عبدالبر، از ابى‌ظبيان آمده است:

آخرين عرضه، بر مصحف عبدالله بن مسعود بوده است.[1]

4- در روايات متعددى آمده است كه صحابه، در زمان رسول خدا (ص) قرآن را از اوّل تا آخر آن، ختم مى‌كردند و آن حضرت (ص) احكامى را در اين مورد براى آنان وضع فرموده بود و ايشان را به ختم قرآن تحريض مى‌فرمود.

از آن حضرت (ص) روايت شده است:

إنّ لصاحب القرآن عند كل ختم دعوةٌ مستجابَةٌ.[2]

براى قارى قرآن، پس از هر ختم قرآنى، يك دعاى مستجاب وجود دارد.

و از آن حضرت (ص) روايت شده است:

من قرأ القرآن في سبع فذلك عمل المقرّبين و من قرأه في خمس فذلك عمل الصدّيقين.[3]

هركس قرآن را در هفت روز قرائت كند، اين از عمل مقرّبين است و هركس آن را در پنج روز قرائت كند، اين از عمل صدّيقين است.

و فرمود:

مَنْ شهد فاتحة الكتاب حين يستفتح كان كمن شهد فتحاً في سبيل اللهِ و مَنْ شهد خاتمته حين يختمه كان كمن شهدالغنائم.[4]

[1] - الاستيعاب: 3/ 992.

[2] - كنز العمّال: 1/ ح 2280.

[3] - كنز العمّال: 1 ح 2417.

[4] - كنز العمّال: 1 ح 2430.