عبدالله بن مسعود و همچنين ابى بن كعب، سوره فاتحه را در مصحف خود نمى‌نوشتند.[1]

در معناى تحريف گفته شد كه تحريف به زياده، به اجماع امّت باطل‌است؛ زيرا منجر به تشكيك در كتاب متواتر الهى مى‌شود كه نسبت به كلمه به كلمه آن و حرف به حرف آن يقين وجود دارد. و هركس چيزى از قرآن را انكار كند، از دين خارج مى‌شود و آنچه از ابن مسعود نقل شده صحيح نيست و مخالف اجماع مسلمانان از عهد رسالت تا امروزه مى‌باشد؛ زيرا به اجماع مسلمين، معوّذتين و فاتحه جزء قرآن كريم مى‌باشند.

نظر معروف علما اين است كه انتساب اين دو روايت به ابن مسعود را انكار مى‌كنند و مى‌گويند:

اين نقل باطل است و به دروغ به وى نسبت داده شده است؛ چنان‌كه رازى، ابن حزم، نووى، قاضى ابوبكر باقلانى، ابن عبدالشكور، ابن مرتضى و غيره به اين امر تصريح كرده‌اند.[2]

و باقلانى گفته است:

[1] - الجامع لاحكام القرآن: 20/ 251؛ الفهرست ابن نديم: 29؛ المحاضرات: 2/ 4/ ح 434؛ البحر الزّخار: 249.

[2] - التفسير الكبير: 1/ 213؛ فواتح الرحموت در حاشيه المستصفى: 2/ 9؛ الاتقان: 1/ 79؛ البحر الزّخار: 2/ 249؛ المحلّى: 1/ 13.