در فريب‌دادن پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم داشتند.

4. اتهامات بيهوده‌اى نظير دروغگويى و سحر و ديوانگى و شعر و كهانت و پيشگويى بر آن حضرت وارد مى‌ساختند، كه قرآن از همه اين امور سخن به ميان آورده است.

5. در قرآن كريم، ايجاد خدشه نمودند و پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم را به دروغ‌بستن و افتراگفتن بر خدا متهم ساختند ولى قرآن، آن‌ها را براى آوردن كتاب يا سوره‌اى مثل قرآن به مبارزه طلبيد؛ درصورتى‌كه پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم عمرى را ميان آنان زندگى كرده بود و اتهاماتى را كه بر او وارد مى‌ساختند، هيچ‌گاه از آن بزرگوار سرنزده بود.

6. كسانى را كه به رسالت پيامبر ايمان آورده بودند، تحت شكنجه قرار داده و يا كشتند.

7. محاصره اقتصادى و قطع كليه روابط.

8. نقشه كشتن پيامبر.[1]

رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم با حمايت و پشتيبانى وحى الهى كه به بهترين شكل ممكن از روند كار آن بزرگوار مراقبت مى‌كرد، در راه عملى ساختن اهداف رسالت، با تمام اين ترفندها به مقابله پرداخت.

هجرت به حبشه و ايجاد پايگاهى امن‌

رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم دو سال پس از علنى ساختن رسالت خود پى‌برد كه توان حمايت از مسلمانان را در برابر رنج و دشوارى‌هايى كه از سركشان قريش و سران بت‌پرست متوجه آنان مى‌شود، ندارد.

زمانى كه فشار مشركان و سران آنان بر مسلمانان مستضعف، شدت يافت،

[1] . انفال/ 30. نقل به مضمون.