بانوى شهيد در اسلام به دست آنان به شهادت رسيد.[1]

اگر بخواهيم نمايى كلى از شيوه‌هاى برخورد قريش با رسالت و رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم و پيروانش ارائه دهيم، مى‌توانيم مراحل آن را به‌طور فشرده در موارد ذيل ارائه دهيم:

1. رواداشتن استهزا و به تمسخرگرفتن شخصيّت پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم و تضعيف جايگاه و موقعيّت آن بزرگوار در دل مردم، از ساده‌ترين روش‌هاى آنان در اين زمينه به‌شمار مى‌رفت و اين نقش را وليد بن مغيره (پدر خالد)، عتبة بن أبى معيط، حكم ابن عاص بن اميّه و ابو جهل بازى مى‌كردند.

ولى دست حمايت الهى، همه تلاش‌هاى آنان را نقش بر آب ساخت.

قرآن كريم فرموده است:

إِنَّا كَفَيْناكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ؛[2]

ما شر استهزاءكنندگان را از تو دفع خواهيم كرد.

وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ؛[3]

جمعى از پيامبران پيش از تو را نيز استهزا كردند اما سرانجام آن‌چه را مسخره كردند دامانشان را گرفت.

2. آنان براى تضعيف رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم، به شخص آن بزرگوار اهانت روامى‌داشتند. روايت شده كه سرگين و شكمبه گوسفند بر سر حضرت افكندند. وقتى عمويش ابو طالب از ماجرا آگاه شد، به خشم آمد و اهانت آنان را پاسخ داد و موضع‌گيرى ابو جهل و پاسخ حمزة بن عبد المطلب شاهدى ديگر بر اين‌گونه برخوردها است.

3. با پيشنهاد اعطاى پادشاهى و پيشوايى و بخشش اموال هنگفت، سعى‌

[1] . سيره نبوى 1/ 317- 320.

[2] . حجر/ 95.

[3] . انعام/ 10.