وهوس و عقيده‌اى ناصبى‌گرى اوست با دليل قرار دادن خبر پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله از صلح امام حسن عليه السلام بر جنگ‌هاى اميرالمؤمنين وامام حسين عليها السلام طعن وارد كرده واخبار آن‌ها را انكار كرده است. حال آن‌كه اخبار جنگ اميرالمؤمنين وقيام امام حسين عليها السلام از آن حضرت به تواتر رسيده ودر مقابل اخبار صلح امام حسن عليه السلام را تنها چهار نفر از صحابه روايت كرده‌اند. چه شده است كه اين كذاب خبر چهار نفر را به اين راحتى قبول كرده وبه اخبار متواتر پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله در مورد جنگ‌هاى اميرالمؤمنين وامام حسين عليها السلام هيچ ارزشى قائل نيست. بدون ترديد اين برخورد دوگانه با اخبار پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله در مورد اهل بيت عليهم السلام از جانب ابن تيميه، يكى ديگر از نشانه‌هاى دشمنى او با اهل بيت عليهم السلام را به روشنى ثابت مى‌كند.

اما اين‌كه ابن عباس و ابن عمر امام حسين عليه السلام را از خروج برحذر داشته باشند. اولا: ابن عمر كسى نيست كه سخن و نظرش ارزش داشته باشد. او كسى است كه از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله حديث روايت كرده: «هر كه بميرد و بيعت به گردن نداشته باشد به مانند مردم زمان جاهليت مرده است.»[1] ولى با اين حال خود به اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت نكرد و در مقابل با روايت اين حديث هم خودش بر يزيد پليد دست ذلت دراز نمود و هم سعى كرد مردم مدينه را از قيام بر عليه يزيد باز دارد، ولى آن‌ها نيز به مانند امام حسين عليه السلام ارزشى به سخن او قائل نشدند و تن به ذلت ندادند و شهادت را نصيب خود نمودند. (اما اين‌كه معناى جماعت از نظر اسلام چه است، زيرا مسلم در صحيحش تحت چنين عنوان اين احاديث را وارد

[1] . صحيح مسلم، ج 3، ص 1478، ح 1851 كتاب الاماره، باب وجوب ملازمة جماعة المسلمين عند ظهور الفتن وفى كل حال وتحريم الخروج على الطاعة ومفارقة الجماعة.