مجلس عزا تبديل كرد. يزيد پس از ورود اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام، سر امام حسين عليه السلام را در طشتى در مقابل نهاد و لب و دندان آن حضرت را به چوب بست و اشعارى را، كه نشانگر مستى او در رضايت از انتقام كشته‌گان بدر و احد بود، بر زبان راند. مردى از اهل‌بيت، كه اتفاقا از اصحاب پيامبر بود، تاب نياورد و خطاب به يزيد گفت: «آيا با نى بر لب و دندان حسين مى‌زنى؟ تو همانا چوبت را بر جايى مى‌زنى كه من خود ديدم پيامبر آن را مى‌بوسيد. اى يزيد! تو در روز قيامت محشور خواهى‌شد و ابن زياد شفيعت خواهد بود و اين سر مبارك در روز قيامت از راه مى‌رسد در حالى كه محمد صلى الله عليه و آله او را شفاعت مى‌كند ...».[1]

عزادارى خاندان يزيد (عليه لعنة اللَّه)

يزيد ملعون كه پس از ارتكاب جنايت كربلا همچنان بر تداوم خط جاهلى و ستم بيشتر اصرار مى‌ورزيد و با بازماندگان عاشورا با كمال پستى و دنائت رفتار مى‌كرد، سرانجام در اثر فعاليت‌هاى تبليغى حضرت زينب عليها السلام و امام زين‌العابدين عليهما السلام و تنفر روزافزون مردم، مردم احساسات خود را ابراز كردند كه از جمله آن، گريه و سوگوارى حرمسراى يزيد است:

«هنگامى كه اهل‌بيت وارد منزل يزيد شدند، هيچ زن و دخترى از خاندان يزيد باقى نماند مگر آنكه نزد اهل‌بيت آمدند و به سوگوارى پرداختند».[2]

[1]. تاريخ طبرى، ج 5، ص 465 و 464؛ العقد الفريد، ج 4، ص 358.

[2]. تاريخ طبرى، ج 5، ص 465 و 464؛ العقد الفريد، ج 4، ص 358.