عزادارى توسط دشمنان‌

طبرى مورّخ سنّى جريان عبور خاندان امام حسين عليه السلام توسط لشكريان يزيد از مسير قتلگاه را يادآور شده و ذكر مصيبتى كه خواهرش زينب عليها السلام آن هنگام كه بدن غرقه به خون برادرش را ديد اينگونه گزارش مى‌كند: «يا محمداه، يامحمداه! درود فرشتگان آسمان بر تو! اين حسين است كه در بيابان افتاده، با خون خود آغشته گرديده، اعضايش قطه قطعه شده. يا محمداه! دخترانت اسير شده‌اند و اولادت از دم تيغ گذرانده شده‌اند كه بر پيكرشان باد مى‌وزد ...» وى در ادامه مى‌افزايد: «با اين جملات و كلماتى كه زينب ادا كرد، دوست و دشمن اشك ريختند»[1]. طبرى همچنين از عزادارى در منزل يكى از دشمنان معروف امام حسين عليه السلام به نام خولى بن يزيد ازدى ياد مى‌كند كه سر امام را از عمرسعد تحويل گرفت و براى بشارت به عبيدالله بن زياد و گرفتن پاداش، پيش از ديگران به سوى كوفه حركت كرد، پس از آنكه با در بسته دارالاماره مواجه شد، به خانه برگشت و سر مبارك را در تنور يا صندوقچه‌اى پنهان داشت. زن حضرميه او پس از اطلاع، شروع به ناله و فرياد نمود، براى مظلوميت امام حسين عليه السلام و حادثه عاشورا، سخت گريست و منزل او را ترك گفت.[2]

سوگوارى سيدالشهدا عليه السلام و ساير قربانيان كربلا با انتقال اسرا به شام، نيز ادامه يافت و محفل جشن و شادمانى يزيد (عليه اللعنة والعذاب) را به‌

[1]. تاريخ الطبرى، ابوجعفر محمدبن جرير طبرى، ج 5، ص 455- 456.

[2]. تاريخ الطبرى، ابوجعفر محمدبن جرير طبرى، ج 5، ص 455- 456.