وى بر كالاست را از دست بدهد و هم‌چنين واردكننده كالا، تا زمانى كه از اسناد مطمئن نشده است، نمى‌تواند قيمت را به فروشنده بپردازد. در اين‌جا نقش بانك برجسته مى‌شود؛ چون خريدار واردكننده گشايش اعتبار اسنادى را براى صادركننده خارجى درخواست مى‌كند تا از اين طريق، اطمينان و اعتماد نزد هر دو طرف ايجاد و تقويت شود و علاقه‌مندى به تبادلات و داد و ستدهاى پاياپاى محقق شود. گاهى نيز صادركننده از بانك وكيل مى‌خواهد تا قيمت كالا را به واسطه سفته‌اى كه بانك اصلى در كشور واردكننده به صورت مستقيم صادر كرده است، به وى بپردازد؛ زيرا سفته واردكننده كالا را كه در كشور خارجى شناخته شده نيست، نمى‌پذيرد.

با اين توضيح، گشايش حساب اعتبار اسنادى به مهم‌ترين وسيله در تجارت‌هاى خارجى تبديل شده، براى تسويه حساب مبادلات بين‌المللى و مانند آن در جهان كاربرد و رواج زيادى يافته است و اطمينان و اعتماد بيش‌ترى براى طرف‌هاى تجارى فراهم مى‌كند.

مى‌توان از اعتبار اسنادى در داد و ستدها و تجارت‌هاى داخلى نيز استفاده كرد. به عبارت ديگر، اگر يكى از مشتريان از بانك بخواهد تا براى وى اعتبار اسنادى افتتاح كند، بانك براى صادركننده اعتبارنامه‌اى صادر مى‌كند و پرداخت قيمت كالا را تعهد مى‌كند؛ به شرط اين‌كه صادركننده، اسنادى را كه بيان‌گر بارگيرى كالا يا آماده كردن براى بارگيرى است، مطابق همه شرايطLC و ويژگى‌هاى درج شده در آن، به بانك تقديم كند. اگر چنين نكند، بانك هم قيمت كالا را نمى‌پردازد. از سوى ديگر بانك‌