بجا آورد و منع نمودند از برگشتن به منى‌ براى بيتوته و اعمال ايام تشريق‌[1]، مصدود بودن تحقق پيدا نمى‌كند و حج او صحيح است و بايد نايب بگيرد براى اعمال در اين سال و اگر نشد سال ديگر.

[1379] م- كسى كه مصدود شد از آمدن به مكّه يا از اتمام اعمال يا از بجا آوردن اعمالى كه به ترك آنها، حتى به غير عمد، حج باطل مى‌شود و به دستورى كه گفته شد از احرام خارج شد، اگر حج بر او مستقر شده بوده يا آنكه در سال ديگر مستطيع است و حج واجب را بجا نياورده، بايد بعد از رفع منع، دوباره به حج برود و اعمالى كه نموده كافى از حَجةالاسلام نيست.

[1380] م- كسى كه مصدود است اگر اميد برطرف شدن مانع را داشته باشد بلكه گمان آن را هم داشته باشد مى‌تواند به دستورى كه گفته شد از احرام خارج شود.

[1381] م- كسى كه احرام عمره بست و بواسطه مرض نتوانست برود به مكّه، اگر بخواهد مُحلّ شود بايد هدى كند و به احتياط واجب هدى يا پول آن را بفرستد به وسيله امينى به مكّه و با او قرارداد كند كه در چه روز و چه ساعتى آن را در مكّه ذبح كند و وقتى كه روز و ساعت موعود رسيد تقصير كند. پس از آن، هرچه بر او حرام شده بود حلال مى‌شود مگر زن‌[2]، و احتياط آن است كه در ذبح، قصد تحليل منوب عنه كند.

[1]- و يا تنها ممنوع از انجام مناسك منى‌ شده است و از طواف و سعى ممنوع نشده است.

[2]- در محصور أقوى‌ حلال شدن زن است پس از اين كه موعد هديى كه در مكه براى‌قربانى فرستاده است برسد.