قلم و جنّ و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمى‌توانند ثواب يك ركعت از آن را بنويسند. تكبيرى را كه مأموم با امام بگويد، بهتر است از شصت هزار حجّ و عمره، و از دنيا و آنچه در آن است هفتاد هزار درحه، بهتر مى‌باشد؛ و ركعتى را كه مأموم با امام بجا آورد، بهتر است از صد هزار دينار كه در راه خدا به فقراء صدقه دهد؛ و سجده‌اى كه مأموم در نماز جماعت با امام انجام دهد، بهتر است از آزاد كردن صد بنده در راه خدا».

ثواب نماز جماعت با افزوده شدن مزاياى ديگر مانند عالم بودن امام جماعت يا از سادات بودن او افزايش پيدا مى‌كند، همانطور كه حضرت صادق عليه السلام فرمودند: «يك ركعت نماز پشت سر عالم داراى ثواب هزار ركعت است».

497- حاضر نشدن به نماز جماعت از روى بى اعتنائى جائز نيست، و سزاوار نيست كه انسان بدون عذر نماز جماعت را ترك كند.

نمازهايى كه واجب است با جماعت خوانده شوند:

498- در هشت مورد واجب است انسان نماز را با جماعت بجا آورد: 1- نماز جمعه، 2- نماز عيد فطر و عيد قربان، با اجتماع شرائط وجوب، 3- نماز كسى كه حمد و سوره و چيزهاى ديگر نماز را به خوبى نمى‌داند، و ياد نگيرد، 4- كسى كه نماز را نخوانده، و تا آخر وقت به مقدار خواندن كمتر از يك ركعت وقت مانده است، چنانچه با اقتداء به جماعت، يك ركعت را در وقت درك مى‌كند، واجب است آن نماز را اقتداء كند و با جماعت بخواند، 5- كسى كه قرائت او سريع نيست و در آخر وقت نماز قرار دارد، به طورى كه اگر فرادى بخواند حتى يك ركعت را در وقت درك نمى‌كند، چنانچه با جماعت يك ركعت يا بيشتر را در وقت درك مى‌كند، واجب است نماز را اقتداء كند و با جماعت بخواند، 6- هرگاه كسى نذر كند يا عهد نمايد يا قسم بخورد كه نمازى را به جماعت بخواند، 7- كسى كه در نماز به حدى وسواس دارد كه موجب بطلان نمازش مى‌شود، و با جماعت از وسواس راحت مى‌شود، 8- پدر يا مادر به فرزند خود امر كنند كه نماز را با جماعت بخواند، و ترك آن موجب اذيت شدن آنها باشد.

نمازهاى مستحبى كه مستحب است با جماعت خوانده شوند:

499- جائز نيست نمازهاى مستحبى به جماعت خوانده شوند؛ مگر چهار نماز: 1- نماز