عادل نباشد؛ و مرد براى زن و زن براى مرد مى‌تواند اجير شود، و در بلند و آهسته خواندن نماز بايد به تكليف خود عمل نمايد.

494- لازم نيست قضاء نمازهاى ميّت به ترتيب خوانده شود؛ مگر در نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء از يك روز.

پنجم- نماز جماعت:

495- نماز جماعت، يعنى نمازگزار نمازش را به نماز شخص ديگرى ارتباط شرعى دهد، به اين كيفيت كه پشت سر نمازگزار واجد شرائطى كه ذكر مى‌شود، قرار گيرد، و نيّت كند كه مثلًا نماز صبح را به اين پيشنماز اقتداء مى‌كنم قربةً إلى اللَّه تعالى، يا چيز ديگرى كه اين معنا را مى‌رساند، نيّت قرار دهد، و بعد در تكبيرة الإحرام و ركوع و سجود و قيام و سائر حركات از آن پيشنماز متابعت نمايد، و از او سبقت نگيرد؛ و اما نماز پيشنماز در جماعت مانند نماز منفرد است در اصل كيفيت، فقط پيشنماز نيّت جماعت مى‌كند، كه به اين اعتبار امام جماعت محسوب است.

در اصطلاح پيشنماز را امام و پشت سرى او را مأموم گويند، و علاقه‌اى را كه مأموم با نيّت بين خود و امام ايجاد مى‌كند اقتداء مى‌نامند.

فضيلت نماز جماعت:

496- مستحب مؤكّد است انسان همه فرائض خود را- غير از نماز طواف- به جماعت بخواند، مخصوصاً فرائض يوميّه، و به ويژه نماز صبح و مغرب و عشاء، و بالأخص براى همسايگان مسجد و كسانى كه صداى اذان مسجد را مى‌شنوند.

اخبار و احاديث در فضليت نماز جماعت و مذمّت تارك آن به حدّى است كه نزديك است نماز جماعت از واجبات شمرده شود، در روايت صحيح آمده است: اگر يك نفر به امام جماعت اقتداء كند، هر ركعت از نماز آنها ثواب صد و پنجاه نماز را دارد؛ و اگر دو نفر اقتداء كنند، هر ركعت ثواب ششصد نماز دارد؛ و هر چه بيشتر شوند ثواب نمازشان بيشتر مى‌شود تا به ده نفر برسند و تعداد آنها كه از ده گذشت، اگر تمام آسمانها كاغذ و همه درياها مركّب و تمامى درختها