استسقاء كه براى آمدن باران مى‌خوانند، 2- نمازى كه واجب بوده و به جهتى مستحب شده است، مانند نماز عيد فطر و عيد قربان، در زمان غيبت امام زمان (عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف)، 3- قضاء نمازهاى فوت شده از ميّت، براى كسى كه بخواهد تبرعاً آنها را بجا آورد، 4- نماز مُعاده، يعنى نماز واجبى كه به طور فرادى خوانده شده، و براى درك فضيلت جماعت استحباباً با جماعت اعاده مى‌شود.

500- اگر امام يا مأموم بخواهد نمازى را كه با جماعت خوانده است دوباره با جماعت بخواند اشكال ندارد.

501- موقعى كه امام جماعت نماز واجب يوميه مى‌خواند، جائز است هر كدام از نمازهاى واجب يوميه را به او اقتداء كرد، مثلًا اقتداء نماز ظهر به نماز عصر و اقتداء نماز اداء به نماز قضاء و اقتداء نماز قصر به نماز تمام و بالعكس جائز است، بلكه اگر امام نماز يوميه‌اش را احتياطاً دوباره به نيت اداء مى‌خواند، جائز است به او اقتداء نمود.

502- مأموم نبايد جلوتر از امام نيّت كند، و لازم نيست از اول نماز اقتداء نمايد، بلكه مى‌تواند در ركوع ركعت اول يا در ركعتهاى ديگر به امام ملحق شود.

503- مأموم بايد به يك نفر اقتداء كند، و بر او واجب است كه امام را تعيين نمايد، و تعيين اجمالى- مثل نيّت اقتداء كردن به امام حاضر يا به امامى كه مثلًا بلند نماز مى‌خواند و امثال آن- نيز كفايت مى كند.

504- نمازگزار مى‌تواند در بين نماز جماعت نيّت فرادى نمايد؛ ولى اگر از ابتداء قصد داشته باشد كه در بين نماز نيت را به فرادى برگرداند، نمازش باطل است.

505- اگر مأموم به واسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام نيّت فرادى كند، لازم نيست حمد و سوره را بخواند؛ ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيّت فرادى نمايد، بايد مقدارى را كه امام نخوانده است بخواند.

506- اگر مأموم در بين نماز جماعت نيّت فرادى نمايد، مى‌تواند دوباره نيّت جماعت كندبشرط اينكه صورت جماعت به هم نخورد، و نيز اگر مردّد شود كه نيّت فرادى كند يا نه، و بعد تصميم بگيرد نماز را با جماعت تمام كند، نمازش صحيح است.