36- راه‌هاى اعجاز قرآن‌

معناى اعجاز قرآن آنست كه بشر از آوردن نظير آن عاجز و ناتوان است.

قرآن مجيد در چند مورد به آن تحدى كرده و فرموده است كه انسان از آوردن مثل من عاجز است و من كلام خدايم، پس به پيامبر خدا ايمان آوريد.

در مقابل اين اعلان تحدى قرآن، همه فصحاى عرب خصوصا عرب هاى مسيحى درين پانزده قرن زبون و عاجز مانده‌اند و كسى نتوانسته مانند يك سوره كوچك قرآن سوره‌اى بياورد.

جهات اعجاز قرآن به نظر رشيد رضا، در تفسير المنار (در ذيل آيه 23 بقره) امور زير است:

1- اشتمال قرآن بر نظم و وزن عجيب و اسلوبى كه غير از اسلوب بلغاء و فصحا است، اسلوبى كه در آن زمان معمول نبود و كاملا بديع و بى‌سابقه است.

2- بلاغت قرآن، كه بلاغت و فصاحت سخن‌سرايان هيچ‌وقت، به بلاغت آن نرسيد (قرآن با بلاغتى القاى مطلب مى‌كند كه ديگران چنين نتوانند). و احدى از اهل بيان در آن ترديد نكرده است.

3- اشتمال قرآن بر اخبار غيبى نيست به گذشته‌گان و آيندگان‌